geboorteplan

Bevallen? Pak de regie!

– Dit is een gastblog –

“Tja, een 2e bevalling gaat sowieso vaak sneller en makkelijker hè.” Het is een paar weken na de geboorte van mijn dochter en ik vertel het kraambezoek over mijn ervaring. Deze opmerking zal ik nog vaak te horen krijgen. Het algemeen heersende idee is dat ik geluk heb gehad met mijn fijne bevalling. Een bevalling kun je immers niet regisseren, die overkomt je. Toch?

Ik durf te beweren dat je wel degelijk invloed hebt op het verloop van je bevalling.

Die uitspraak blijkt nogal wat weerstand op te roepen en dat is niet gek. Het is pijnlijk om er achter te komen dat je misschien iets had kunnen doen om een vervelende ervaring te voorkomen. Mij overkwam het ook, bij mijn oudste.

Blanco

Mijn eerste bevalling stapte ik helemaal blanco in. Ter voorbereiding een cursus volgen? Onzin, vond ik. Vrouwen bevallen al duizenden jaren, dus het zou zich vanzelf wijzen. Bovendien had ik alle vertrouwen in mijn verloskundige, zij zou mij er wel doorheen loodsen. Dat bleek toch wat tegen te vallen. Het op het oog onschuldige kunstmatig breken van de vliezen, zorgde voor een opeenstapeling van ingrepen en achteraf had ik een naar gevoel over wat er bij mijn bevalling gebeurde. Maar hé, ik had een gezond kind, dus eind goed al goed. Ik hield me voor dat zoveel vrouwen het zwaarder hadden gehad dan ik.

Grondige voorbereiding

Pas toen ik zwanger was van mijn 2e kind kwam ik erachter dat er een boel was misgegaan. Ik had me inmiddels verdiept in het fenomeen bevallen en raakte ervan overtuigd dat het op een fijnere manier kan. Ik besloot me grondig voor te bereiden op mijn volgende bevalling. Onder andere door het voor mij ideale geboorteteam te kiezen: mijn man, een fijne doula en een verloskundige gespecialiseerd in badbevallingen, die mij leerde vertrouwen op mijn eigen lichaam.

LEES HIER hoe dat heeft uitgepakt: Nora’s watergeboorte

Zo neem je de regie

1. Informeer je!

Ik las dat het kunstmatig breken van de vliezen er vaak voor zorgt dat de weeën ineens een stuk heftiger worden. Zo heftig dat veel vrouwen ze niet meer goed kunnen opvangen. Bovendien is het gunstige effect op het verloop van de bevalling twijfelachtig. Had ik dit geweten bij mijn eerste bevalling, dan had ik mijn vliezen niet laten breken.

Ook kwam ik erachter dat de eerste centimeters ontsluiting vaak het langst duren. Waarom had mijn verloskundige me dat niet verteld toen ik er doorheen zat? Dat had me nieuwe moed kunnen geven. En waarom had ze geen tips gegeven voor het opvangen van de weeën? Waarom had ze me niet aangemoedigd andere houdingen te proberen? Ik leerde dat het goed kan werken om tijdens de ontsluitingsfase in beweging te blijven, om de weeën op handen en voeten op te vangen of hangend over een bevalbal. Ik verdiepte me in de werking van het lichaam tijdens een bevalling.

Inspirerend vond ik het boek Ina May’s Guide To Childbirth van de Amerikaanse vroedvrouw Ina May Gaskin. Zij beschrijft met welke complicaties je te maken kunt krijgen en hoe je – bijvoorbeeld door van houding te veranderen – problemen kunt oplossen zonder medische interventies.

2. Maak een geboorteplan

Het maken van een geboorteplan wordt soms afgedaan als onzin: een bevalling laat zich niet plannen en je zou teleurgesteld raken als je bevalling niet loopt zoals gewenst. Ik zie dat anders: een geboorteplan schrijven dwingt je na te denken over jouw wensen en de mogelijkheden die er zijn. Natuurlijk geeft een geboorteplan geen garanties. Er kunnen altijd onvoorziene dingen gebeuren. Maar als je je wensen duidelijk voor ogen hebt, kun je zelf ook meedenken over voor jou acceptabele oplossingen. Betrek je (geboorte)partner bij het maken van je geboorteplan. Zorg dat hij (of zij) weet wat jouw wensen zijn, zodat hij voor je kan opkomen op momenten dat jou dat zelf niet lukt. Je kunt ook overwegen een doula in te schakelen.

3. Kies een zorgverlener die bij jou past

Bespreek je wensen met degene die je bevalling zal begeleiden. Sluit de verloskundige of gynaecoloog niet aan bij jouw wensen, weet dan dat je op zoek kunt gaan naar een andere zorgverlener.

4. Leer technieken om de weeën op te vangen

De intensiteit van de weeën overviel me en ik had geen idee wat ik ermee moest. Tijdens mijn tweede zwangerschap leerde ik ademhalings- en visualisatietechnieken waarmee ik de ontsluitingsfase van mijn tweede bevalling volledig ontspannen doorkwam. Dit soort technieken kun je onder meer leren in een cursus HypnoBirthing, zwangerschapsyoga of bij een zwangerschapshaptonoom.

5. Indoctrineer jezelf

Het heersende beeld van bevallen is op zijn zachtst gezegd niet zo positief. Het is makkelijk om je te laten leiden door angst. Gelukkig kun je daar iets tegen doen: steek je vingers in je oren bij ieder negatief geluid en ga op zoek naar mooie verhalen. Duik in de verhalen op geboorteverhalen.mooiebevallingen.nl. Of droom weg bij mooie bevalfilmpjes. Ook fijn: visualiseer je eigen bevalling. Wedden dat je er vanzelf zin in krijgt?

Baas in eigen buik

Vrouwen weten vaak niet dat zij zelf de doorslaggevende stem hebben in beslissingen rondom de bevalling. Het lijkt alsof de verloskundige of gynaecoloog uiteindelijk bepaalt:

  • “Ik was bijna 42 weken zwanger, dus ik moest ingeleid worden”
  • “Mijn BMI was te hoog, dus ik mocht niet thuis bevallen”
  • “De verloskundige denkt dat de baby te groot is, dus ik moet een groei-echo laten maken”

Richtlijnen en protocollen zijn geen vaststaande gegevens. Ook al kunnen zorgverleners hun mening soms nogal stellig naar voren brengen, jij bent en blijft de baas over je buik, je baby en je bevalling. De verloskundige of gynaecoloog informeert jou over de mogelijkheden, geeft advies en daarover nemen jullie samen een beslissing. Begrijp je iets niet of twijfel je aan de noodzaak van een maatregel? Stel vragen en vorm je eigen mening! En heb je ja gezegd op een voorstel waar je bij nader inzien toch niet achter staat, dan mag je daar altijd op terugkomen.

LEES OOK het inspirerende verhaal van Sandra, die ervoor zorgde dat er niet óver, maar in overleg mét haar werd besloten

trots

Betekent dit nou dat het je eigen schuld is als je een nare bevalling hebt gehad? Nee! Misschien wist je niet beter en is het je overkomen of het ging niet goed met jou of je baby, waardoor een medische interventie noodzakelijk was. Die ervaring kun je niet meer veranderen en dat hoeft ook niet.

Je kunt wél de kans grijpen om het bij een volgende bevalling anders aan te pakken. Zorg dat je weet wat je wilt en regisseer je eigen bevalling. Ik heb zelf meegemaakt welk effect dat kan hebben op het verloop van je bevalling. Door zelf de regie te nemen, blijf je in je eigen kracht. Het besef dat dit echt jóuw bevalling is geworden, waarbij jij de touwtjes in handen had, zorgt dat je er met trots op terugkijkt.

Geboorteplan

Jeanine is freelance journalist en blogt op haar eigen site Oermoeder.